κλίνω

κλίνω [pron. full] [ῑ], [tense] fut.

A

κλῐνῶ Lyc.557

, (ἐγκατα-) Ar.Pl.621: [tense] aor. 1

ἔκλῑνα Il.5.37

, etc.: [tense] pf.

κέκλῐκα Plb.30.13.2

:—[voice] Med., [tense] aor.

ἐκλινάμην Od.17.340

, etc.:—[voice] Pass., [tense] fut. κλῐθήσομαι συγ-) E.Alc.1090, (κατα-) D.S.8 Fr.19: [tense] fut. 2

κατα-κλῐνήσομαι Ar.Eq.98

, Pl.Smp.222e, also κεκλίσομαι dub. in A.D.Pron.22.7: [tense] aor. 1 ἐκλίθην [ῐ] Od.19.470, S.Tr.101 (lyr.), 1226, E.Hipp.211 (anap.), freq. in Prose; poet. also ἐκλίνθην, v. infr. 11.1,2,3: [tense] aor. 2 ἐκλίνην [ῐ] only in compds.,

κατακλῐνῆναι Ar.V.1208

, 1211, X.Cyr.5.2.15, etc.;

ξυγκατακλῐνείς Ar.Ach.981

: [tense] pf. κέκλῐμαι (v. infr.); inf.

κεκλίσθαι A.D.Synt.325.3

, but κεκλίνθαι v.l. ib.47.1. (κλῐ-ν-ψω, for. root κλῐ: κλει-, cf. κλειτύς; Skt. śráyati 'cause to lean', 'support', Lat.clinare, clivus.):—cause to lean, make to slope or slant, ἐπὴν κλίνῃσι τάλαντα Ζεύς when he inclines or turns the scale, Il.19.223; Τρῶας δ' ἔκλιναν Δαναοί made them give way, 5.37, cf. Od.9.59;

ἐπεί ῥ' ἔκλινε μάχην Il.14.510

;

ἔκλινε γὰρ κέρας . . ἡμῶν E.Supp.704

; also

ἐκ πυθμένων ἔκλινε . . κλῇθρα S.OT1262

:— [voice] Med., Περσῶν κλινάμενοι [δύναμιν] IG12.763.

2 make one thing slope against another, i.e. lean, rest it,

τι πρός τι Il.23.171

, cf.510;

ἅρματα δ' ἔκλιναν πρὸς ἐνώπια 8.435

: c.dat., ἔστησαν σάκε' ὤμοισι κλίναντες, i.e. raising their shields so that the upper rim rested on their shoulders, 11.593.

3 turn aside,

μηκέτι τοῦδε βήματος ἔξω πόδα κλίνῃς S.OC193

(lyr.); ὄσσε πάλιν κλίνασα having turned back her eyes, Il.3.427; τὰς ἐκ τῶν ἀριστερῶν [φλέβας] ἐπὶ τὰ δεξιὰ κ. turn to . . , Pl.Ti.77e.

4 make another recline, ἐν κλίνῃ κλῖναί τινας make them lie down at table, Hdt.9.16;

κλῖνόν μ' ἐς εὐνήν E. Or.227

;

κλίνατ', οὐ σθένω ποσίν Id.Alc.267

(lyr.): metaph., ἡμέρα κλίνει τε κἀνάγει πάλιν ἅπαντα τἀνθρώπεια puts to rest, lays low, S. Aj.131.

5 in Magic, make subservient,

ψυχήν PMag.Par.1.1718

.

6 Gramm., inflect,

τὰ ῥήματα A.D.Synt.212.20

:—[voice] Pass., Id.Pron.12.7.

II [voice] Pass., lean,

ἂψ δ' ὁ πάϊς πρὸς κόλπον ἐϋζώνοιο τιθήνης ἐκλίνθη Il.6.467

; ὁ δ' ἐκλίνθη, καὶ ἀλεύατο κῆρα μέλαιναν he bent aside, 7.254; of a brasen foot-pan, ἂψ δ' ἑτέρωσ' ἐκλίθη it was tipped over, Od.19.470; of battle, turn,

ἐκλίνθη δὲ μάχη Hes.Th.711

; of a body in equilibrium,

οὐδαμόσε κλιθῆναι Pl.Phd.109a

, cf. Archim. Fluit.1.8,al.

2 lean, stay oneself upon or against a thing, c. dat.,

ἀσπίσι κεκλιμένοι Il.3.135

; κίονι, κλισμῷ κεκλιμένη, Od.6.307, 17.97;

ἠέρι δ' ἔγχος ἐκέκλιτο καὶ ταχἔ ἵππω Il.5.356

(s.v.l.);

ἐν δορὶ κεκλιμένος Archil.2

(also in [voice] Med.,

κλινάμενος σταθμῷ Od.17.340

);

κεκλιμένοι καλῇσιν ἐπάλξεσιν Il.22.3

;

πρὸς τοῖχον ἐκλίνθησαν Archil.34

;

ξύλα ἐς ἄλληλα κεκλιμένα Hdt.4.73

; ὅταν τύχωσι (sc. αἱ ἄτομοἰ τῇ περιπλοκῇ κεκλιμέναι when they chance to be propped (i.e. checked) by the interlacing with others, Epicur.Ep.1p.8U.

3 lie down, fall,

ἐν νεκύεσσι κλινθήτην Il.10.350

, etc.; παραὶ λεχέεσσι κλιθῆναι lie beside her on the bed, Od.18.213, cf. S.Tr.1226: in [tense] pf., to be laid, lie,

ἔντεα . . παρ' αὐτοῖσι χθονὶ κέκλιτο Il.10.472

; φύλλων κεκλιμένων of fallen leaves, Od.11.194 (φύλλα κεκλ. in Thphr.HP3.9.2, slanting leaves);

Ληθαίῳ κεκλιμένη πεδίῳ Thgn.1216

; Ἀλφεοῦ πόρῳ κλιθείς laid by Alpheus' stream, Pi.O.1.92; ἐπὶ γόνυ κέκλιται has fallen on her knee, i.e.is humbled, A.Pers.931 (lyr.);

ὑπτία κλίνομαι S.Ant.1188

;

τὸ μὲν πρῶτον ἐρρήγνυτο τὸ τεῖχος, ἔπειτα δὲ καὶ ἐκλίνετο X.HG5.2.5

;

οὐ νούσῳ . . οὐδ' ὑπὸ δυσμενέων δούρατι κεκλίμεθα AP7.493

(Antip. Thess.), cf. 315 (Zenod. or Rhian.), 488 (Mnasalc.), Epic.Oxy.214r.3.

4 recline at meals,

κλιθέντες ἐδαίνυντο Hdt.1.211

, cf. E.Cyc.543, SIG 1023.48 (Cos, iii/ii B.C.); κλίθητι καὶ πίωμεν cj. in Com.Adesp.1203, cf. E.Fr.691.

5 of Places, lie sloping towards the sea, etc., lie near,

ἁλὶ κεκλιμένη Od.13.235

; [νῆσοι] αἵ θ' ἁλὶ κεκλίαται ([dialect] Ep.for κέκλινται) 4.608: hence, of persons, lie on, live on or by, [

Ὀρέσβιος] λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι Il.5.709

;

ῥηγμῖνι θαλάσσης κεκλίαται 16.68

, cf. 15.740;

δισσαῖσιν ἀπείροις κλιθείς S.Tr.101

(lyr.); πλευρὰ πρὸς ἀνατολὰς κεκλιμένη, τὸ εἰς τὰς ἄρκτους κ., Plb.2.14.4, 1.42.5;

ὄρος Κοῖον ὃ κέκλιται πρὸς Παρνασσόν SIG826

Eiii 37 (Delph., ii B.C.).

6 metaph., τῷδε μέλει κλιθείς having devoted himself to . . , Pi.N.4.15 (also in [voice] Act., incline towards,

τῶν πραγμάτων ἐπὶ Ῥωμαίους κεκλικότων Plb. 30.13.2

).

7 wander from the right course,

κεκλιμένη ναῦς Thgn. 856

.

III [voice] Med., decline, wane, καὶ κλίνεται (sc. τὸ ἦμαρ) S.Fr.255.6.

IV intr. in [voice] Act., κ. πρὸς τὸ ξανθὸν χρῶμα incline towards . . , Arist.Phgn.812b3; κλίνοντος ὑπὸ ζόφον ἠελίοιο as the sun was declining, A.R.1.452; ἅμα τῷ κλῖναι τὸ τρίτον μέρος τῆς νυκτός as it came to an end, Plb.3.93.7;

ἡ ἡμέρα ἤρξατο κλίνειν Ev.Luc.9.12

;

ἡ πόλις ἐπὶ τὸ χεῖρον ἔκλινεν X.Mem.3.5.13

;

τὸ κλῖνον ἀναλήμψεσθαι PFay.20.14

(iii/iv A.D.).

2 of soldiers, κ. ἐπ' ἀσπίδα, ἐπὶ δόρυ, turn to left, to right, Plb.3.115.9, etc.;

κ. πρὸς φυγήν Id.1.27.8

; also, wheel, Ascl. Tact.10.4.